De toekomst zag er lange tijd somber uit voor Henri Pescarolo. De viervoudige winnaar van de 24 Uren van Le Mans is één van dé iconen van het Circuit de la Sarthe. Pescarolo nam 33 keer zonder onderbreking deel als piloot, een absoluut record, en was daarna tien jaar actief aan de andere kant van de pitmuur. Zijn kleine, sympathieke team Pescarolo Sport is als underdog tegenover het dieselgeweld van Audi en Peugeot geliefd bij de fans.
Maar net die underdogpositie leidde ook tot de ondergang van het team. Door de gigantische kloof tussen de diesels van de twee reuzen annex constructeurs en de benzineproto’s van Pescarolo, was het team van de minzame Fransman, ondanks waarschuwingen aan het adres van organisator ACO, ten dode opgeschreven. In schril contrast met de niet aflatende wapenwedloop tussen Parijs en Ingolstadt, zijn de financiën bij Pescarolo Sport altijd een knelpunt geweest.
Eind 2007 zag Pescarolo zich genoodzaakt zijn team te verkopen en sprong vriend en OAK Racing baas Jacques Nicolet in de bres. Maar geschrokken door de impact van de crisis stuurde hij nog geen jaar later al aan op een nieuwe verkoop. Nu kwam het team van de nu 68-jarige Fransman in handen van Sora Composites, een groep die composietmateriaal vervaardigt voor toepassingen in de autoindustrie. Sora’s topman Jean Py nam de fakkel over, terwijl Henri Pescarolo als louter sportief directeur op het achterplan verzeild geraakte.
Sora Composites bleek echter niet van plan om veel geld te pompen in het Le Mans-project. Het team huurde voor Le Mans 2009 nog een 908 bij Peugeot en nam als Sora Racing nog wel deel in de Asian Le Mans Series, maar voor 2010 werd er noodgedwongen gezocht naar andere investeerders. En klopte Sora aan bij Genii Capital, de Luxemburgse investeringsmaatschappij rond Gerard Lopez die ook al grotendeels het Renault F1 team had overgenomen. Met de centen van Genii zou Pescarolo Sport/Sora Racing met twee LMP1 aan de start komen van de 24 Uren, met achter het stuur piloten van Gravity Sports Management, het managementbureau van onder andere Jérôme D’Ambrosio. En onderdeel van … jawel, Genii Capital.
Maar toen die onderhandelingen afsprongen leek het of de laatste zinsnede van het Pescaroloverhaal was geschreven, op een bittere epiloog na. Pescarolo Sport slaagde er niet meer in een programma voor 2010 bij elkaar te sprokkelen en tot overmaat van ramp wilde Jean Py, aanvankelijk redder in nood, de naam Pescarolo gebruiken (misbruiken?) voor een rijschool in Le Mans.
En Henri Pescarolo? Die zag het allemaal met lede ogen gebeuren. Machteloos keek hij toe hoe hij zijn eigen renstal, gebouwd op 44 jaar traditie, competitie en geestdrift, uit zijn handen voelde glippen. Zonder toekomstperspectief. Nadat Pescarolo Sport haar lopende contracten niet meer kon of wilde naleven werd het team onder curatele gesteld.
We schrijven 15 oktober 2010 als in het atelier van de equipe in het Le Mans Technoparc de openbare verkoop plaatsvindt. De volledige inboedel gaat onder de hamer, inclusief twee chassis van de door Pescarolo zelf doorontwikkelde Courage C60 prototypes. Voor Pescarolo, wiens leven al zowat 50 jaar in het teken staat van Le Mans, is het naar eigen zeggen alsof hij op zijn eigen begrafenis is beland. Tot hij tot zijn grote verbazing Jacques Nicolet en een andere vriend Joël Rivière op zijn ‘koopwaar’ ziet bieden. Rivière, een ‘gentleman-driver’ wiens passie voor auto’s leidde tot een eigen autoclub, Prestige Racing.
En het is net omwille van die passie voor de sport en camaraderie dat het duo Nicolet-Rivière 400.000 euro op tafel legt om de inboedel van Pescarolo Sport over te nemen. En prompt de sleutels van het atelier teruggeeft aan een stomverbaasde en geëmotioneerde Henri Pescarolo. Het team is eindelijk terug waar het thuishoort. Met dank aan de bewondering en het respect dat Monsieur Henri door de jaren heen heeft opgebouwd. Afgedwongen door zijn bezeten, besmettelijk enthousiasme voor de sport en door in een haaienwereld altijd zijn minzame zelf te blijven.
De legende kan nu onder de vlag van Pescarolo Team opnieuw aan de geaccidenteerde weg naar zijn terechte plaats in de paddock timmeren. Maar dan moet nu wel het nodige budget bij elkaar worden gevonden in een klimaat waarin de zwaarste storm misschien is gaan liggen, maar waarin een heldere hemel nog veraf lijkt. Maar zijn team heeft hij tenminste al. Net als de steun van de ganse koerswereld.
Als Pescarolo in zijn nobel opzet slaagt, zien we in 2011 opnieuw David tegen Goliath strijden. En krijgt zijn verhaal geen bittere epiloog, maar een gloednieuw hoofstuk met een open einde.